W poprzednim poście pisałam o mimowolnych, nieświadomych tikach. W tym chcę omówić nawyki, równie często pojawiające się w mowie naszego ciała. Wypracowujemy je latami, powtarzając każdego dnia i kodując je niezauważalnie dla siebie, lecz wyraźnie dla otocznia.Oto niektóre z nich:
Częste nawyki:
Pukanie palcami w powierzchnię stołu
- rozwinięta wrażliwość muzyczna, ale również egoizm, roztargnienie i brak troski o innych.
Przyglądanie się paznokciom podczas mówienia
- udawanie, kłamanie.
Kopanie po drodze kamieni
- nieposkromiona fantazja.
Częste cytowanie myśli innych
- brak wyobraźni i własnych przekonań, przeciętność, a zarazem prawość, uczciwość i czystość duchowa.
Prawienie komplementów
- mierna inteligencja, snobizm, brak poczucia rzeczywistości.
Skłonność do używania przezwisk i epitetów
- złośliwość.
Wchodzenie biegiem po schodach- przewrażliwienie, niestałość i brak refleksji.
Powtarzanie tych samych zwrotów
- słabość charakteru, odczuwanie potrzeby cudzego poparcia moralnego.
Wypisywanie swojego imienia na murach, drzewach, itp.
- umysł dziecinny, próżność i brak rozsądku.
Skłonność do rozmowy z samym sobą
- spontaniczność i brak opanowania.
Opukiwanie papierosa przed zapaleniem
- snobizm i łatwe uleganie silniejszym.
Nawyk jest naszą drugą naturą. Zdradza nasze cechy i upodobania. Strzeżmy się więc niewłaściwych przyzwyczajeń ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz